5 yıldır araç sahibiyim.Bugüne kadar arabamı emanet kimseye vermedim vermemde.(1 kere amcam oda yyanımda kullandı zaten 1 kerede amca oğlu oda gelin arabasını yine yanımda kullandı)
Hatta bugün işyerindeki arkadaş ne kıymetli araban var falan dedi ama benim cevabım -- istediğin yere söyle ben götireyim istersen Türkiyenin bir ucu olsun.Yani sorun benzin parası falan değil.
Diyorumki araba yere yakın spor yay var sürtersin bende civic sürdüm diyor.Abi benimki daha da yere yakın diyorum gülüyor
allem ediyorum kullem ediyorm vermiyorum.
Başımdan geçen ufak bir şeyide anlatmak isterim.
Evleneceğim zaman düğün arefesinde bizim kayınço tuttu anahtarı bi versene bi yere gidip gelecem dedi.Lan kafamdan kaynar bular boşaldı.Kayınçonun şoförlük zayıf evde kalabalık bahanede bulamadım.Neyse istemeye istemeye anahtarı verdim ama benim moral 0 oldu.
Kayınço odadadn çıktı.Hemen ardından koştum tam kapıyı açtım bizim kayınvalideyle anahtarı geri yollamış (meğer beni deniyomuş) neyse anahtar geldi.Bende buz gibi oldum tabi ozamanlar arabayı tozdan bile koruyoduk kapalı garajım vardı şimdi apartman çocuklar içine s...yor afedersiniz.
Velhasılı kelam arabalı kimseye vermem.Bunun cimrilikle insanlıkla falan hiç alakası yok araba çok özel bir şey benim için